Chociaż HVAC jest realizowany w poszczególnych budynkach lub innych przestrzeniach zamkniętych (takich jak podziemna centrala NORAD), w niektórych przypadkach chodzi o rozbudowę większej sieci ciepłowniczej (DH) lub komunalnej sieci chłodniczej (DC), lub też o połączenie sieci ciepłowniczej.
W takich przypadkach, aspekty eksploatacji i konserwacji są uproszczone i opomiarowanie staje się konieczne do rozliczenia zużycia energii, a w niektórych przypadkach energii, która powraca do większego systemu jak w Radomiu. Na przykład w danym czasie jeden budynek może wykorzystywać schłodzoną wodę do celów klimatyzacji, a powracającą ciepłą wodę można wykorzystać w innym budynku do ogrzewania lub do ogrzania całej sieci ciepłowniczej (dodatkowa energia dodana w celu zwiększenia temperatury). Zobacz jak naprawa systemu działa w mieście Mokotów.
Oparcie systemu HVAC na większej sieci pozwala uzyskać ekonomię skali, która często nie jest możliwa do osiągnięcia w poszczególnych budynkach do zastosowania przykładowo w Radomiu, do wykorzystania odnawialnych źródeł energii, takich jak ciepło słoneczne, zimne zimy, potencjał chłodzenia w niektórych miejscach jezior lub wody morskiej w celu swobodnego chłodzenia oraz funkcję umożliwiającą sezonowe przechowywanie energii cieplnej.
Historia systemu HVAC a kotły CO
HVAC opiera się na wynalazkach i odkryciach Nikolaya Lvova, Michaela Faradaya, Willisa Carriera, Edwina Ruuda, Reubena Trane, Jamesa Joule’ a, Williama Rankine’ a, Sadi Carnota i wielu innych.
Wielokrotne wynalazki w tym czasie poprzedziły początki pierwszego systemu klimatyzacji komfortowej, który został zaprojektowany w 1902 roku przez Alfreda Wolffa (Coopera, 2003) dla nowojorskiej giełdy papierów wartościowych, podczas gdy Willis Carrier wyposażył firmę Sacketts-Wilhems Printing Company w jednostkę AC procesową w tym samym roku.
Wynalezienie komponentów systemów HVAC idzie w parze z rewolucją przemysłową, a nowe metody modernizacji, wyższej wydajności i sterowania systemem są stale wprowadzane przez firmy i wynalazców na całym świecie.
Ogrzewanie
Grzałki to urządzenia, których celem jest generowanie ciepła (tzn. ciepła) dla budynku. Można to zrobić za pomocą centralnego ogrzewania. W skład takiego systemu wchodzi kocioł CO, piec lub pompa ciepła do podgrzewania wody, pary lub powietrza w centralnym miejscu, takim jak palenisko w domu lub pomieszczenie mechaniczne w dużym budynku. Ciepło może być przenoszone przez konwekcję, przewodzenie lub promieniowanie.
Centralne urządzenie grzewcze
Istnieją grzejniki dla różnych rodzajów paliw, w tym paliw stałych, płynnych i gazowych. Innym rodzajem źródła ciepła jest energia elektryczna, zwykle podgrzewająca wstążki składające się z drutu o wysokiej oporności (patrz Nichrome). Zasada ta jest również stosowana w przypadku nagrzewnic baseboardowych i przenośnych. Grzejniki łazienkowe elektryczne są często wykorzystywane jako dodatkowe lub zapasowe ciepło w instalacjach pomp ciepła.
Pompa ciepła zyskała popularność w latach pięćdziesiątych w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Pompy ciepła mogą pobierać ciepło z różnych źródeł, takich jak powietrze środowiskowe, powietrze wywiewane z budynku lub z ziemi. Początkowo systemy HVAC z pompą ciepła były stosowane tylko w umiarkowanym klimacie, ale wraz z poprawą pracy w niskich temperaturach i zmniejszeniem obciążeń dzięki bardziej wydajnym domom wzrasta ich popularność w chłodniejszym klimacie.